Magisch! En ook zo logisch!

Het was vorige week tijdens de musical les op school. We deden een oefening met emoties. Ik vroeg de kinderen om een zin met een bepaalde emotie of gevoel uit te spreken. De tweede keer vroeg ik ze waar in hun lichaam ze dit gevoel konden voelen en vanuit daar nog een keer de zin te zeggen. Toen zei een meisje het bovenstaande.

 

Ik vond het zo prachtig dat ze dit zei. Dat ze zo voor zichzelf uitkwam.

 

“Wat goed van jou dat je dit weet over jezelf en dat je het ook zegt”, zei ik tegen haar. “Dat is helemaal oké. Dan ben jij niet goed in voelen en is dit voor jou op dit moment wat je doet in deze oefening. Goed gedaan!”

 

Deze week was de laatste les week en vroeg ik aan alle groepen wat ze de afgelopen weken het leukste hebben gevonden aan de lessen. Ook de oefening met emoties werd genoemd. Onder andere het meisje uit het voorbeeld hierboven zei dat ze deze oefening leuk vond. Ik was lichtelijk verrast toen ze dat zei. Dat uitgerekend zij deze oefening zo leuk had gevonden. En het is ook hartstikke logisch.

 

Want als je helemaal gezien en erkend wordt in wie je bent, onafhankelijk van hoe je iets doet, dan is alles leuk. Dan kun je vreugde, liefde en vrijheid ervaren in alles wat je doet, ongeacht het resultaat. Als er geen lat is om aan te voldoen, geen hoe het hoort, dan kun je jezelf (en de ander) volledig in liefde omarmen in het proces. Dan kunnen beiden totaal aanwezig zijn in de ervaring. Open en nieuwsgierig! Er is feitelijk ook geen verschil tussen mij en de ander. Wat een cadeau om te ontvangen op deze laatste dag. Echt een pareltje! Een resultaat van mijn onvoorwaardelijk geven en Zijn.

Ik zal niet ontkennen dat de afgelopen zes weken zeer intens waren. Onder andere ook omdat ik de afgelopen tijd steeds duidelijker voelde dat mij iets anders te doen staat dan musicallessen geven aan kinderen. Eigenlijk dat bijna alles wat ik doe niet meer past. Wat ik te geven heb, wil ik in een andere vorm geven en daar mag ik volledig op focussen en vertrouwen. Ik geef me over aan de stroom van het leven. Daarover later meer.

 

Voor nu omarm ik dit pareltje. Dankbaar voor de ervaring en als herinnering aan mezelf om te genieten van wat ik doe, hoe ik het ook doe. Om uit het resultaat en hoe het hoort te blijven. Ook bij de dingen waarvan ik voel dat ze niet meer passen en die ik ga afbouwen.

 

Dit pareltje is mijn herinnering en aanmoediging om steeds in het moment en in de liefde te Zijn en vanuit daar mezelf te geven. Om mezelf en de ander te zien en erkennen in alles. Onvoorwaardelijk!

 

Overal en altijd!

 

Het is magisch! Elke keer weer!