Van afwijzing naar zachtheid, geruststelling en vertrouwen
Hits: 210
Afgelopen week werd ik diep geraakt door iets. Het was iets heel kleins. Voor iemand anders zou het misschien onbenullig en van weinig betekenis zijn. Ik voelde er echter van alles bij. Een innerlijke schrikreactie, gevolg door diepe afwijzing.
Nu weet ik dat ik alleen mezelf kan ervaren en ik dus ook zelf verantwoordelijk ben voor mijn reactie op iets wat er buiten me gebeurt. Dat geeft mij kracht, macht en vrijheid in elke situatie. Niets van buitenaf kan mij afwijzen, ik kan alleen mezelf afwijzen. Maar met dit weten kom ik er niet. Ik moest het voelen. Ik mocht in liefde (oordeelloos en onvoorwaardelijk) mijn gevoel ontvangen en door me heen laten gaan. Het beklemmende en pijnlijke gevoel in mijn keel en borst. Het verdriet dat gepaard ging met de vergissing die ik over mezelf had gemaakt, namelijk de afwijzing van mezelf, mijn kracht en heelheid. De overtuiging dat ik iets of iemand van buitenaf nodig heb om heel te zijn.
Ik ging er maar even voor zitten in de zon, op het gras en evengoed genietend van alle bloemen die prachtig bloeiden. Daarbij werd ik vergezeld door twee honden. Twee oh zo lieve en gevoelige clowns. Aan elke kant van mij lag een bundeltje liefde en compassie die me met hun gekke capriolen lieten lachen.
Lachen dat overging in onbedaarlijk huilen. De tranen liepen over mijn wangen. Tranen van zachtheid en geruststelling, waarmee ik mijn hart opende naar mezelf en daarmee naar alles en iedereen. De ervaring van mijn eigen liefde is de liefde die ik voel voor alles en iedereen. Er is geen verschil. Zelfliefde is de sleutel naar het ervaren van allesomvattende liefde. Voelen is ons gereedschap (één van onze gereedschappen).
Leven in liefde behoedt je niet voor voelen. Sterker nog, het maakt je nog gevoeliger, opener en meer ontvankelijk. En daarmee ook eindeloos krachtig en vrij. Vol zelfvertrouwen. Volledig in contact met jezelf voel je hoe sterk, krachtig en ruim je eigenlijk bent. Dat je niet je emoties, lichaam, denken of overtuigingen bent. Dat je alles kunt dragen wat op je pad komt en dat je de kracht en vrijheid hebt om je leven vorm te geven op jouw eigen manier. De manier die jou vreugde geeft.
Ik ben er dankbaar voor. Om mijn hart steeds opnieuw te openen en zo steeds ruimer te worden. Om alles te ontvangen en aanwezig te zijn in liefde. Dankbaar voor die twee heerlijke en lieve clowns om mij heen. Dankbaar voor de ervaring die me raakte zodat ik me weer bewust kon worden van een vergissing over mezelf. Ik moest ook wel om mezelf lachen. Want zeg nu eerlijk het is toch best ridicuul om je leven en vreugde afhankelijk te maken van iets of iemand buiten je, als je zelf alles in huis hebt?!
Daarom ben ik dankbaar dat ik me steeds weer verbind met wie ik echt ben. Mijn wezenster: vrije, onvoorwaardelijke en altijd aanwezige, verbindende liefde, schoonheid, inspiratie, wijsheid, vreugde, originaliteit, creativiteit en creatiekracht. Iets wat alle verstand en denken te boven gaat.
Dankbaar dat ik nu nog weer vrijer, vreugdevoller en onafhankelijker in het leven kan staan. In onvoorwaardelijke liefde voor alles en iedereen. Ik leef in liefde!
