De holding space van Liefde

Een tijdje terug voelde ik verdriet doordat iemand een andere keuze maakte ten aanzien van vaccineren dan ik. Een hele mooie ervaring. Want mijn verdriet had niets met de keuze van de ander te maken. Mijn verdriet ging over de verbinding met mezelf en mijn geloof in mezelf. Want ik mag mezelf geloven in de keuze die ik heb gemaakt. En daarmee kan ik ook de ander helemaal zien in zijn keuze, in plaats er van alles van te vinden. (Dit laatste gebeurt als ik niet voel).

 

En zeg nu eerlijk! Het zou toch ook verschrikkelijk zijn als ik de ander ging verplichten of overhalen om te doen wat ik wil of dezelfde keuze te maken als ik heb gemaakt, zodat ik geruststelling en liefde voel?! Dat zou hetzelfde zijn als de plicht en dwang die we nu ervaren in de maatschappij. Dan maak ik het voelen en geven van liefde en geruststelling afhankelijk van wat een ander wel of niet doet. Dat is toch echt mijn eigen verantwoordelijkheid en daarvoor heb ik niets buiten me nodig. Dit ook daadwerkelijk ervaren, begint bij het ontvangen, aankijken en onderzoeken van elke reactie van mij op het gedrag van een ander.

 

Bijvoorbeeld in een gesprek met iemand die werkt als bron- en contactonderzoeker bij de GGD. Mijn mening over hoe wij omgaan met de situatie waar wij nu in verkeren doet er niet toe. Ik zie overigens zeker wel de enorme organisatie- en creatiekracht die erachter zit. In het gesprek werd ik echter toch geraakt in iets. Ik liet al mijn gevoelens (verdriet, verontwaardiging, afkeer), meningen en oordelen door me heen gaan (iets dat pittig wat training heeft gekost en nog steeds aandacht vraagt). Hierdoor kon ik me openen voor de ander en zijn verhaal. Kon ik vragen naar zijn ervaringen en horen hoe waardevol deze werkplek voor diegene was.

 

Of toen iemand mij vertelde over een eigenaar van een horecagelegenheid die door een klant was aangegeven omdat hij niet altijd een QR-code scant. Het is heel makkelijk om iets te vinden van deze actie, het te zien als verraad. Maar ik ga niet over het gedrag van de ander. Ik weet niets van die ander over wat hij denkt, voelt en waarom hij dit deed. Zo kan ik zien dat diegene ook een lief mens is met de kracht om uit te komen voor waar hij in gelooft. Net als de horecaondernemer. Ook al lijkt dat (in de dualiteit) over iets heel anders te gaan.

 

Mocht ik er wel iets van vinden, dan breng ik de focus terug op mezelf. Zo kan ik me bijvoorbeeld afvragen waar ik mezelf nog verraad. Bijvoorbeeld door niet te handelen naar mijn eigen verlangen en gevoel, door te twijfelen aan mezelf en aan mijn kracht. Door mijn verdriet daarover te voelen en te ontdekken hoe lief ik eigenlijk wel niet ben en de ander dus ook. Uiteindelijk komt het altijd weer neer op ‘me, myself and I’.

 

Dat betekent niet dat je maar in alles mee moet gaan. Blijf altijd voelen wat voor jou klopt en handel daarnaar. Voor mij gaat die handeling altijd over iets doen voor jezelf en niet tegen de ander. In plaats van te gaan demonstreren voor liefde, vrijheid en inclusiviteit of een petitie te ondertekenen (waarbij ik de ander vraag te veranderen en iets voor me op te lossen), kies ik er voor om zelf vrijheid en inclusiviteit te geven in mijn eigen gedrag. Wees en geef zelf de verandering die je wilt zien. Wees en straal het licht dat je bent.

 

Zo schrijf ik over mijn ervaringen met voelen, verlangen, emoties, creatiekracht en onvoorwaardelijke liefde en gaf ik er een webinar over, gaf ik een workshop stembevrijding met als thema eigenheid, zong en vertelde ik in een yurt over het licht en de liefde die we zijn en besloot ik geen QR codes te gaan scannen, wat ertoe leidde dat mijn passieproject nu is uitgesteld.

 

En dat is oké. Want ik ben niet mijn project, mijn werk of wat dan ook. De passie zit in mij. Dat wat ik ben, is oneindig krachtig en onafhankelijk van wat er buiten me gebeurt. Ik ben een soeverein liefdes- en lichtwezen!

 

Vanuit dat diepe vertrouwen en die diepe liefde leef ik inmiddels steeds vaker. Vertrouwen dat het goed is en goedkomt. Waar een weg zich afsluit, opent zich altijd een andere of nieuwe weg. Soms totaal onverwacht.

 

Daarvoor moet ik durven springen, in de diepte en de leegte. Alle zekerheden die ik denk te hebben achter me laten. Om er steeds weer achter te komen dat ik gedragen wordt. Door mezelf! Dat ik lief ben en krachtig, er niets anders hoeft te zijn en geen enkele situatie te groot voor me is. Hoe vaker ik dit doe, hoe makkelijker het wordt om mijn verlangen te volgen en hoe makkelijker ik ook kan blijven staan in liefde, wat iemand ook doet en zegt.

 

Dat is het mooie en ook pittige van liefde. Het is onvoorwaardelijk en inclusief. Zonder uitzondering, geen voorwaarden en verwachtingen. Het gaat voorbij elke mening, elk oordeel en gedrag. Het is genesteld in ons hart en ons diepste Zijn.

 

Dus! Kunnen we al springend steeds de kracht en liefde in onszelf vinden en daarmee ook in de ander? Kunnen we houden van iemand die anders denkt en doet dan wij? Wat diegene ook doet? Zoals tegen ons schelden, ons veroordelen of ons stom vinden, geloven in God of niet, wel of geen vlees eten, iemand verraden, verkrachten of vermoorden, zich wel of niet laten vaccineren, wel of geen QR codes scannen, verzinnen van een 2G systeem of een vaccinatieplicht, wel of geen mondkapje dragen etc…. Ongeacht onze mening over dit alles.

 

Kunnen wij steeds aanwezig zijn?! Aanwezig in liefde. Aanwezig voor alles wat er door ons heen wil gaan. Alle oordelen, gevoelens, pijn, gedachten, emoties, trauma’s, pijnlijke ervaringen. Totaal ontvangen. Er niets van vinden, niets mee willen doen, niet wegdrukken, niet verzetten, niet hard gaan werken of compenseren.

 

Kunnen wij de holding space van Liefde zijn! Voelen, ervaren, onderzoeken en zo de liefde en de diepste waarheid van ons hart vinden.

 

Ons hart openen voor onszelf en de ander. Zeggen: ‘Ik hou van jou!’ Ik ontvang je met open armen. Wat fijn dat jij hier bent! Ik ben hier ook! Zullen we samen zingen? Jij jouw partij en ik mijn partij. In diepe liefde en respect voor onszelf en elkaar. Zonder mening, oordeel en verwachting.

 

Helemaal onze eigen ruimte innemen en vullen, zonder dat er iets weg moet of anders hoeft te zijn aan jou, mij en de wereld. In volledige harmonie en vrijheid.

 

The time is now!!!