Vrijheid als zangtechniek

“Wendy, ik doe zo mijn best maar om de één of andere reden lukt het niet. Frustrerend kan ik je zeggen.” Een berichtje van één van mijn koorleden. Ze vindt het moeilijk om te horen wanneer ze moet inzetten. Net als veel andere koren tijdens de crisis zijn ook wij thuis aan het oefenen en aan het zingen. Ondanks wat tips en aanwijzingen lukt het haar niet om op tijd in te zetten.

Ha frustratie! Dat is interessant. Net als elk ander gevoel of emotie, vertelt dit ons iets en heeft het een klank. Het brengt ons in contact met onszelf. Het toont ons dat we bezig zijn iets van buitenaf op onszelf te leggen in plaats van dat we het van binnenuit laten ontstaan. In dit leven zijn er altijd maatstaven en verwachtingen waar we aan moeten voldoen. Maar is dat wel echt zo? Vaak komen deze maatstaven voort uit oude gedachten, systemen en patronen. Overtuigingen die anderen ons en, belangrijker nog, wij onszelf hebben aangepraat. Heftige ervaringen waardoor wij een besluit over onszelf hebben genomen. Wat nou, als we dat allemaal meenemen en ons overgeven aan wat er in ons is? Volmondig en uitbundig ja zeggen tegen het leven en de wonderlijkheid en schoonheid die wij werkelijk zijn.

Ik adviseer mijn koorlid om het even te laten rusten, haar frustratie te voelen en dat te laten stromen. Om zichzelf welkom te heten. Het is goed genoeg. Zij is goed genoeg. Ze ontvangt het dankbaar.

De volgende dag nodig ik haar uit om het nummer te zingen zoals zij het wil. Om te beginnen wanneer zij voelt dat het tijd is om te beginnen. Lekker eigenwijs! Los van hoe het hoort of hoe bedacht is dat het zou moeten. Einde van de dag krijg ik een vrolijk bericht. Dat ze hard heeft gezongen en de buren konden meegenieten. En ook dat ze heel hard heeft gelachen om zichzelf.

Wat heerlijk! Ja, dat zingen kwam van binnenuit! Als je loslaat hoe het moet en je zingen van binnenuit laat ontstaan, wordt het moeiteloos en gaan vrolijkheid en spontaniteit stromen. Dan ga je genieten van jezelf en jouw lied.

Vrijheid als zangtechniek. Liefdevolle, oordeelloze ruimte waarin jouw klank, jouw eigen wijs, kan ontstaan en groeien. Op jouw eigen tijd en in jouw eigen tempo. Een klank waar niemand anders dan jijzelf je iets over kan leren. Dat geldt voor ons zingen en voor ons leven.

Dus laten we de liefdevolle en oordeelloze ruimte zijn voor onszelf en elkaar! De ruimte waarin wij kunnen uitproberen, ontdekken, leren en groeien. Om zo bij onze ware klank te komen. De mooiste klank die er is. Dat hoor je en voel je. Ik heb mijn koorlid niet horen zingen, maar ik weet zeker dat het prachtig was