De Ene

 

Dit zei verteller Thomas een aantal weken geleden tijdens de Passion. Een prachtige visie, want zo kunnen we elkaar werkelijk zien, kennen en herkennen.....voorbij het masker.

 

Maar stel je nu eens voor dat het nog verder gaat!

 

Dat we niet alleen HETzelfde zijn, maar ook DEzelfde. Dat ik jou ben en jij mij. Letterlijk één en dezelfde: De Ene!

 

 

Wow! Laat dat eens even op je inwerken. Schakel je hoofd, je hart en zelfs je mens-zijn even uit en probeer je te openen voor wat dit ten diepste betekent.

 

Dit betekent namelijk niet alleen dat jij en ik via onze waarneming en gevoel (over onszelf) invloed hebben op HOE wij de wereld om ons heen ervaren. Het betekent ook dat wij letterlijk invloed hebben op WAT wij ervaren en WAT er in de wereld wordt ervaren.

 

Omdat wij elkaar zijn en de wereld ons eigen lichaam is, heeft wat ik doe en geef rechtstreeks effect op jou en omgekeerd. Wij geven de ander en de wereld vorm met de energie die we geven.

 

Wij ervaren steeds onszelf in de ander en in de wereld. Letterlijk!

 

Ik weet dit nu sinds ongeveer anderhalf jaar en hoe meer ik met deze bril kijk en hoe meer ik dit oefen, beoefen en belichaam, hoe helderder het voor me wordt en hoe meer ik het kan toepassen in werk en privé. Een aantal voorbeelden:

 

 

Door niet te vertrouwen op jouw kracht en dingen voor jou te willen oplossen, vul ik ons lichaam met onveiligheid en angst en maak ik jou zwakker (word je ziek/krijg je hoofdpijn o.i.d.). Dan moet jij harder werken om in jouw eigen liefde en kracht te staan.Ik zie het gebeuren in mijn praktijk tijdens een familieopstelling als een dochter haar moeder niet vertrouwt en voor haar wil blijven dragen. De moeder wordt zwakker en krimpt letterlijk in elkaar.

 

De mate waarin ik liefde voel voor mezelf en dus voor jou, is de mate van liefde die ik geef in ons gezamenlijke lichaam (in de ruimte tussen jou en mij) en is dus de mate waarin jij liefde voelt/ervaart voor jezelf.

 

Als ik de doodgereden eend zielig vind, maak ik de eend zwakker en zie ik hem niet in de liefde en kracht waarmee hij leefde en gestorven is. De liefde en kracht die hij werkelijk is.

 

Als ik jou ergens van probeer te overtuigen, ben ik eigenlijk gewoon mezelf aan het overtuigen en voel ik me niet gezien door mezelf. Dan voel jij je ook niet gezien door mij.

 

Als ik een dier of plant eet, dan eet ik mezelf, eet ik een deel van mijn eigen lichaam.

 

Als ik een oordeel heb over jou of jou stom vindt om wat jij doet, bijvoorbeeld omdat jij dieren vangt of eet, dan veroordeel ik mezelf en vind ik mezelf stom.

 

Als ik jou buitensluit om wat jij doet of zegt, dan sluit ik mezelf buiten. En hoe zou ik jou buiten kunnen sluiten, als jij mij bent?! Als wij hetzelfde lichaam zijn?! Waar moet je dan heen?

 

Als mijn moeder in een familieopstelling streng naar mij kijkt, dan is dat letterlijk hoe ik naar mezelf kijk. Hoe streng ik voor mezelf steeds ben. Zij is mij en ik ben haar. Ik ervaar mezelf in haar.

 

Het grensoverschrijdend gedrag dat we ervaren in de wereld, is het grensoverschrijdend gedrag naar onszelf. Het is de mate waarin wij over onze eigen grenzen gaan bijvoorbeeld door ergens aan te willen voldoen, door verantwoordelijkheid te nemen voor dingen die niet onze verantwoordelijkheid zijn, door onze eigen verantwoordelijkheden (bijvoorbeeld voor ons gevoel en emotie) bij een ander neer te willen leggen, door verwachtingen te hebben van anderen, door iets te willen oplossen wat niet opgelost hoeft te worden, door niet respectvol met onze eigen behoeften om te gaan.

 

De mate waarin wij met zijn allen focussen op onszelf en alles van onszelf erkennen en aanvaarden (ontvangen in liefde), zien we terug in het feit dat we erkenning en excuses voor het slavernijverleden van Nederland meemaken.

 

Omgekeerd … De mate waarin wij we nog in ontkenning zijn over onszelf en wie we werkelijk zijn. De mate waarin wij nog de ongemakkelijke en minder aangename dingen over onszelf ontkennen (deze niet willen aanvaarden en ontvangen in Liefde), maken wij mee in de ontkenning van de holocaust.

 

Toen ik een aantal jaar geleden een project in de wereld zette vanuit woede, vanuit ‘Ik ben hier en ik mag er zijn op mijn eigen manier’, maakte ik dat mee doordat iemand boos reageerde over het feit dat ik dat project op dat moment in de wereld zette.

 

Toen ik een keer prachtige woorden aan iemand schreef, maar wel vanuit de energie angst, maakte ik letterlijk een terugtrekkende beweging van de ander mee vanuit angst.

 

De mate waarin ik in liefde, respect en openheid aanwezig ben bij mezelf en mijn eigen behoeften, zie ik terug ik de mate waarin mensen tegen mij durven te zeggen dat ze iets niet willen doen, dat ze een klus niet aannemen omdat het ze niet past of dat ze aan mij durven te vragen of ze een oefening mogen overslaan.

 

We praten over projectie, maar projectie bestaat eigenlijk helemaal niet. We zijn het letterlijk de hele tijd zelf. We ervaren de hele tijd de energie die we zelf geven.

 

We hebben elke keer zelf de keuze en macht over hoe wij ons gezamenlijke lichaam vullen en wat we in de wereld ervaren. Met welke intentie (vanuit welke energie) handelen en bewegen wij? Wil ik die ruimte vullen met liefde of met stress (mening, oordeel, verwijt, twijfel, angst, verdriet, woede……)?

 

Daarom is het zo belangrijk dat we focussen op onszelf, bewust zijn van alles in ons en er zelf verantwoordelijkheid voor nemen, zodat we het niet onbewust meegeven in datgene wat we zeggen en doen.

 

Als ik mensen uitnodig om te focussen op zichzelf, vinden ze deze insteek nog weleens individualistisch en egocentrisch. Maar met de bovenstaande kennis (wijsheid) begrijp je dat niets minder waar is.

 

Want in de focus op onszelf zit letterlijk de hele wereld besloten.

 

Wij zijn superhelden en hebben een enorme superpower waarmee we de wereld kunnen vormgeven. Niet door daarbuiten iets op te lossen, maar door steeds de weg naar binnen te gaan en aanwezig te zijn in onszelf.

 

Door de buitenwereld naar binnen te halen en te zien dat we dat zelf steeds zijn, zonder ons ermee te identificeren. Door niets daarvan te willen afwijzen, veroordelen, op te willen lossen, weg te poetsen, groter of kleiner te maken. Maar simpelweg door erbij aanwezig te blijven…in Liefde.

 

Alles van jezelf, en de ander die jij ook bent, onvoorwaardelijk ontvangen in de complete heelheid die jij bent en die alles is. Zonder drama en verhaal.

 

Dat betekent niet dat je niet in het drama en verhaal mag schieten, niet mag oordelen, overtuigen, bewijzen of geen emoties mag voelen etc. Doe vooral en ontvang het als het gebeurt! Ontvang al je voelen, oordeel over jezelf en anderen (die jij dus ook bent), zonder identificatie en oordeel. En geniet! Ontvang het, aanvaard het en omarm het in Liefde. Beweeg vanuit jouw emotie en neem verantwoordelijkheid voor wat jij wilt zien in de wereld. Het hoort bij ons mens-zijn. Uiteindelijk is elk drama en verhaal ook weer Liefde en wil het ons ook altijd weer leiden naar Liefde. Drama en verhaal mag altijd.

 

En wellicht komt er ook een moment waarop je beseft dat het niet hoeft.

 

Dat er niets meer te doen en op te lossen is. Dat Liefde Zien en Liefde Zijn helemaal genoeg is. Dat jij helemaal genoeg bent.

Zijn in Liefde en vanuit daar bewegen.

 

De meest wijze, krachtige, dienende en heilzame beweging die je maar kunt maken. Voor alles en iedereen.

 

Omdat jij het ALTIJD zelf bent. De Ene!