06 - 425 37 633

Blog

De rechtstreekse route van Liefde

Enige tijd geleden kreeg ik van iemand een berichtje waarin diegene een verwachting uitsprak over dat ik hem/haar zelf over iets had moeten informeren, in plaats van dat dit via via tot diegene kwam.
 
Ik schrok me kapot. Het kwam totaal onverwachts en ik was ook een beetje van mijn stuk, omdat het totaal niet bij me was opgekomen dat ik dit had moeten doen. Ik was gewoon bezig met mijn eigen leven, projecten en plannen.
 
Na de eerste schrik kwamen er ook allerlei gedachten en oordelen als: “Oh mijn God ik heb het niet goed gedaan, ik ben geen goed en respectvol mens geweest.” En ook “Hoezo moet ik aan jou verantwoording afleggen, wie ben jij dat je jezelf zo belangrijk maakt?”
 
Dat gebeurt altijd in een flits. Maar gelukkig heb ik dan als tool mijn angst. Mijn angst die me weer in verbinding brengt met wie ik, en de ander, werkelijk ben . Angst vertelt mij dat ik niet vertrouw op mijn originaliteit en eigenheid, op mijn oorspronkelijke natuur. Had ik dat wel gedaan, dan had ik geen angst gevoeld.
 
Angst nodigt me uit om te geloven in de liefde die ik ben. Dat ik er mag zijn in mijn eigenheid en de dingen mag doen op mijn manier. Er is ‘geen hoe het hoort’ en geen lat om aan te voldoen. Alles is al bereikt.
 
Overigens vertellen mijn gedachten (over mezelf en de ander) precies hetzelfde als mijn angst. Net als mijn angst leiden mijn gedachten me naar meer zelfliefde en vervulling van mezelf.
 
Gedachten over mezelf:
Door te denken/zeggen: “ik ben geen goed en respectvol mens”, herken ik de liefde in mezelf. Hoe bizar het ook klinkt, het werkt echt zo. Ik haal vervulling uit deze gedachte. Want waarom zou ik anders die gedachte de hele tijd denken?! Als ik er niets uithaal, dan zou ik er wel mee stoppen.
 
Of het prettig voelt om dit te denken, dat is weer iets anders. Het is een aangeleerde manier, een diepgewortelde conditionering die ik me ooit eigen heb gemaakt om mezelf te voelen en me te verbinden met mezelf. Een omweg. Drama en verhaal.
 
In de energie maakt het ook niet uit of je zegt “Ik heb het goed gedaan of ik heb het niet goed gedaan”, Ik ben een goed en respectvol mens of ik ben geen goed en respectvol mens. In de energie bestaan de woorden ‘niet’ en ‘geen’ niet. Het gaat allemaal over hetzelfde, nl. een goed en respectvol mens zijn. Over er mogen zijn en ertoe doen.
 
Gedachten over de ander:
Door te denken: “hoezo moet ik verantwoording aan jou afleggen?”, zeg ik feitelijk: “Ik mag er zijn op mijn manier”, “Ik erken mezelf als lief en liefde”. Alleen gebruik ik de ander, zet me af tegen de ander, om dit te kunnen voelen. Een omweg. Drama en verhaal.
 
En ik deed er zelfs nog een schepje bovenop. Weet je nog die conditionering vanuit mijn gezin van herkomst waar ik eerder over schreef? Over de ander woordelijk overtuigen om mijn eigen bestaansrecht te voelen. Ja hoor, hij kwam weer even naar boven.
 
Ik kwam er namelijk achter dat ik diegene wel had geïnformeerd over mijn plannen en kon niet nalaten om dat toch nog even te melden (“zie je wel, ik heb het wel goed gedaan”). En passant wist ik ook nog te vertellen dat in liefde alles vrij is en we geen verplichtingen aan elkaar hebben. Ook vroeg ik nog even hoe diegene zich voelde, als aansporing om zich zo te verbinden met zichzelf.
 
Bovenstaande woorden naar de ander, mijn angst, mijn gedachten en oordelen over mezelf en de ander. Allemaal manieren en omwegen om mezelf te vervullen en mijn eigen bestaansrecht te voelen. Om de liefde buiten mezelf te zoeken. Zo vernuftig!
 
Overigens mag de omweg nemen en drama en verhaal maken altijd. Als je het leuk vindt en ervan houdt, ga gerust je gang. Wees vrij.
 
Maar wat een gedoe is het eigenlijk hè?!
 
Het kan zoveel simpeler. Gewoon rechtsreeks naar de liefde gaan. Meteen liefde voelen. Zonder tussenkomst van gedachten, oordelen en emoties. De kern van drama, verhaal en gedoe ligt altijd in het feit dat je bent vergeten wat jouw oorspronkelijke natuur is. De oplossing is dus altijd om je weer te herinneren wie en wat je werkelijk bent. Liefde! Onvoorwaardelijke en oordeelloze liefde.
 
Dit is geen trucje of mentaal proces. Dit gaat over een diep innerlijk weten en diep voelen. Werkelijk in Liefde zijn.
Hoe eenvoudig de rechtstreekse route ook is, deze is niet altijd makkelijk. Het vereist een totale focus op jezelf en bewustzijn over jezelf. Alles in jezelf ontvangen als eigen en er volledig verantwoordelijkheid voor nemen, zonder je ermee te identificeren, te willen fixen, het groter of kleiner te willen maken. Hoe bewuster je bent, hoe makkelijker het wordt om de rechtstreekse route te nemen.
 
Daarom ben ik dankbaar voor de hierboven beschreven situatie. Dankbaar voor mezelf en voor de ander. Het was perfect.
 
Ik ben me nu nog meer/dieper bewust van alle manieren die ik heb om de liefde buiten mezelf te zoeken. Al die gedachten, oordelen, emoties en gedragingen. Het enige wat ik hoef te doen is ze te erkennen en te ontvangen in de totale liefde die ik ben. Hoe meer ik dat doe, hoe ruimer mijn liefde wordt en hoe meer liefde ik zal herkennen en voelen in elk gedrag. Van mezelf en de ander.
 
En daarin zit de ruimte voor een nieuwe manier van vervullen. De rechtstreekse route van Liefde. Onvoorwaardelijk liefde voelen en geven, naar jezelf en naar de ander.
 
Want ja, je kunt zeggen dat, in het bovengenoemde voorbeeld, de ander een beeld van mij heeft dat niet klopt en dat ook diegene de liefde buiten zichzelf zoekt (via mij). Maar hé, who cares?! Ik weet toch allang wie ik ben. En daarmee ook wie de ander is. In de erkenning van mezelf ligt de erkenning van de ander.
Onvoorwaardelijk liefde voelen betekent ook dat de ander nergens aan hoeft te voldoen voor mij om liefde te voelen. Dat kan ik helemaal op mezelf. Ik ben vrij van de ander en de ander is vrij van mij.
 
Ik mag me simpelweg herinneren dat ik liefde ben en de ander zien en ontvangen in die liefde. Zo groeien we samen in liefde en is er meer liefde in de wereld. Een win-win situatie. Zo ontzettend wijs, helend en krachtig!
 
De volgende dag nam ik alsnog de rechtstreekse route en heb de ander erkend in zijn/haar bestaan en gezegd dat ik van hem/haar hou. Mijn hart is open.
 
En dat is alles! Liefde zien, liefde voelen en liefde geven. Overal. In alles en iedereen.
 
Dankjewel!
 
Dankjewel dat je er bent. Ik hou van jou