Springen en Zingen

Ken je dat gevoel dat je iets heel graag wilt en je tegelijkertijd een enorme drempel ervaart om precies datgene te doen wat je zo verlangt?

Een aantal jaar terug was ik met het gezin op vakantie in Duitsland. Onze camping lag bovenop een heuvel met daaromheen weidse velden en bos. Tijdens een ochtendwandeling met de hond bracht dit uitzicht me tot tranen. Het raakte een diep verlangen naar vrijheid. Diezelfde vakantie voelde ik ook hoe angstig ik soms was om me vrij te voelen, uit de band te springen en mezelf te laten zien.
 
En dan is het belangrijk om volledig ‘ja’ te zeggen tegen wat er is, zonder dat het hoeft te worden opgelost. Vanuit daar ontstaat de ruimte om te handelen en te creëren. En soms draai je dan opeens de knop om, geef je je over, laat je los en spring je. Simpelweg omdat je niet meer wilt vasthouden aan het oude. Omdat je het zat bent, het te pijnlijk is of omdat vasthouden gewoonweg geen optie meer is. En dat is wat ik deed die vakantie. Ik sprong!

Wat er gebeurde
Gedreven door mijn verlangen naar vrijheid en spontaniteit had ik het plan opgevat om ergens samen met onze hond te gaan zwemmen en plezier maken. De mannen hadden daar wel zin in. Het bleek nogal een uitdaging om een plek te vinden, maar uiteindelijk vonden we er één. Via een weiland en een begroeide, modderige oever kwamen we er. Best wel een gedoe en behoorlijk van het gebaande pad af. Mijn enthousiasme temperde iets. Maar goed uiteindelijk waren we er.

Toen de volgende stap: vrijheid, spontaniteit en plezier. Terwijl man, kind en hond al heerlijk aan het zwemmen en spartelen waren, stond ik nog te dralen. Zal ik mijn bikini aandoen en over de keien het water in gaan of blijf ik aan de kant staan? Hier kan ik ook prima genieten van wat er gebeurt. Maar mijn verlangen was om er middenin te zijn. En toen nam ik een besluit. Ik bleef niet langer aan de kant staan. Mijn bikini ging aan en ik sprong tussen het zwemplezier. Het was superleuk!

Voor een nietsvermoedende toeschouwer gebeurde er waarschijnlijk niets bijzonders. Maar innerlijk ging er bij mij een knop om. Ik zette mezelf over mijn eigen gedoe heen; over mijn overtuigingen en gedachten over wat hoort, wat ik wel en niet zou moeten doen. Ik brak los uit de ketens die ik zelf had gecreëerd en ging voor mijn verlangen naar vrijheid en plezier.

Zo sprong ik de afgelopen jaren steeds vaker. Hand in hand met mijn angst, als die er was. Angst en verlangen is hetzelfde. Onze angst is immers het grootst voor datgene wat we het allerliefste willen. Dus mijn angst nam ik erbij. Meer en meer ontdekte ik een enorme vrijheid en ruimte in mij. Zin en plezier om mezelf, mijn creativiteit en mijn talent in de wereld te zetten.
 
Springen en zingen
Wat hebben verlangen, angst, springen en vrijheid nu met zingen te maken? Alles! Ook het verlangen om te zingen gaat nogal eens gepaard met angst of overtuigingen en oordelen over hoe het hoort en mooi of lelijk. Niets is zo persoonlijk en eigen als onze stem. Juist daarom is onze stem heel geschikt om uiting te geven aan alles wat er in ons is. Om ‘ja’ te zeggen tegen onszelf, ons gevoel, verlangen, creativiteit en onze eigenheid.

Wees welkom met dat alles!