06 - 425 37 633

Blog

Eigenheid in ontwikkeling

Over stagnatie, spiegels, vrijheid, groei en jezelf geven
 
Heb jij dat ook weleens dat alles in je leven lekker loopt en opeens stopt dat. De flow is weg en je weet even niet meer wat je te doen staat? Het gebeurde mij de afgelopen weken.
 
Sinds begin van dit jaar ben ik dirigent van mijn eigen koor Creatiekracht. Een uiting van mijn passie, zielsverlangen en talent. Iets waar ik ten diepste in geloof. In dit koor werk ik met de unieke klank van elke zanger. Door zangers steeds in contact te brengen met zichzelf, ontstaat de klank van binnenuit en daarmee ook de meerstemmigheid. Een intensieve en heel vervullende werkwijze. Zangers openen zich steeds meer voor zichzelf, hun kracht en krijgen meer zelfvertrouwen.
 
Dit was er niet zomaar. Ik heb een aanloop nodig gehad om dit in de wereld te zetten. Daarin werd ik steeds weer uitgenodigd om te vertrouwen op mijn eigenheid en wat ik te geven heb. Regelmatig gebeurden er onverwachte dingen, was er stagnatie, lukte iets niet of pakte anders uit. Door steeds oordeelloos, open en nieuwsgierig te blijven aangevuld met een eindeloze gedrevenheid, interesse en tijdsinvestering in mezelf, kon ik de boodschap zien in alles wat er gebeurde. Elke ervaring was waardevol en gaf mij weer een stukje informatie over wat bij mij past, waar mijn talent en kracht van gingen stromen en wat ik naast me neer mocht leggen. Met als resultaat een geweldig koor, blije, enthousiaste zangers en een dirigent die plezier had en in haar kracht stond tijdens de repetities. Tot een paar weken geleden.
 
Opeens stroomde het niet meer. Er was geen flow, geen inspiratie en een aantal nieuwe dingen die ik had bedacht werkten eigenlijk niet zo goed. De vorm paste even niet bij de geest. Ik zat in een keurslijf waardoor mijn eigenheid, natuurlijke spontaniteit en enthousiasme niet vrij konden stromen. Ik was me er zeker bewust van maar nog niet direct bij machte er iets mee te doen. Maar bewustzijn en aanvaarding, ja zeggen tegen wat er is, is de eerste stap.
 
De buitenwereld, die altijd een afspiegeling (projectie of reflectie) is van onze binnenwereld, hielp ook een handje mee. Zo irriteerde ik me aan het plaatsen van een bord in het park waarvan ik vond dat het ons vrij zicht/vrijheid ontnam; lees: mij confronteerde met de onvrijheid die ik mocht aankijken in mijzelf (projectie). Ook uitte één van mijn koorleden twijfel over zingen in het koor. Hij kwam niet genoeg aan zingen toe en voelde zich geremd. Nu zitten remmingen ook altijd in onszelf en is het belangrijk dat wij daar zelf verantwoordelijkheid voor nemen, maar in dit geval kon ik de waarheid van zijn woorden ook voelen in relatie tot de beperking die ik in mezelf ervoer (reflectie). In mijn privéleven gebeurde ook het een en ander. Dit alles gaf me een zetje. Ik besloot het de repetitie daarop anders aan te pakken en tevens mijn proces te delen met mijn koor.
 
 
Daar stond ik afgelopen woensdag: een beetje gespannen, vastberaden, gevoelig, open, met een brok in mijn keel en deelde wat zich de afgelopen paar weken in mij had afgespeeld. Mijn twijfel, mijn niet weten en mijn verdriet. En mijn koor deelde terug. Ik was daarna wel heel even de kluts kwijt en wist niet meer wat ik moest spelen op de piano, maar mijn lieve koor schoot te hulp en zong gewoon even a capella. Daarna hebben we een geweldige repetitie gehad waarin lekker kon worden gezongen, geëxperimenteerd en ontdekt. We hadden plezier en er was flow. Ontzettend fijn!
 
Ik kijk dankbaar terug op deze ervaring. Door in de weerstand de groei te kunnen zien, heb ik me dieper verbonden met mezelf en mijn eigenheid. Zo kan ik nog meer van mezelf in de wereld zetten. Mijn visie van een koor dat moeiteloos zijn eigen toon zingt, blijft onverminderd overeind. Om dit te bereiken kan ik naast de beproefde onderdelen van mijn werkwijze nu weer putten uit nieuwe inspiratie en open staan voor nieuwe ingevingen.
 
Je eigen stem vinden en laten klinken vereist bewustzijn, toewijding, betrokkenheid, eindeloze nieuwsgierigheid naar jezelf, doorzettingsvermogen en moed. Soms gewoon maar gaan, afslagen op je pad verkennen om te kunnen ontdekken wat bij je past. Waar jouw flow zit. Dat doe je het beste in een liefdevolle en oordeelloze omgeving. In een bedding waar je mag zijn wie je bent en je op jouw tempo je eigenheid kan ontdekken. Geleid door iemand die heeft geleerd om de liefde, kracht en grootsheid in zichzelf te omarmen en daarmee ook de liefde, kracht en grootsheid in jou ziet (reflectie). Ook als jij dat zelf nog niet kan. Iemand die jou spiegelt en zichzelf volledig geeft om jou te motiveren, aan te moedigen en te inspireren tot het zingen van jouw eigenwijs.
 
Dat is wat mij te doen staat als dirigent en als mens. Het zit verweven in wie ik ben en alles wat ik doe. In mijn koor, lessen, workshops en cursussen. Dit is mijn Zijn!
 
Wil jij dat ook een keer ervaren? Je bent van harte welkom!